Ball Turret

[:us]

Ball Turret Gunner:

Most Flying Fortress crew members considered the ball turret the worst crew position on the aircraft. The confining sphere fastened to the underside of the aircraft required an agile occupant immune to claustrophobia and brave enough to be without a parachute close by.

The turret revolved a full 360 degrees, providing an extraordinary vantage point and covering the aircraft against attackers from below. Ironically, thought of as being the most dangerous position in a B-17, it turned out to be one of the safest-as far as suffering battle wounds. The gunner, curled up in the ball in a fetal position with his back against the armor plated door, had less of his body exposed to enemy fire than the other crew members.

The turret was stowed with the guns facing rearward for takeoff and landing. Once the aircraft was airborne, the turret would have to be cranked by hand to position the guns straight down, revolving the hatch inside the airplane. The ball gunner would then enter the turret, fasten his safety strap, turn on the power and operate the turret from inside.

The ball turret gunner would be hunched, legs bent, with his feet in stirrups on each side of the 13 inch diameter armored glass panel. His face was about 30 inches from this panel, and suspended in between was the optical display of the computing gunsight. A pedal under his left foot adjusted the red sight on this display and when a target framed within, the range was correct. While sighting, he would be looking directly between his knees. Two handles projected rearward above the sight and controlled movement of the turret. At the end of each handle was the firing button for both guns.

[:nl]

Ball Turret Gunner:

De meeste Flying Fortress bemanningen beschouwden de Ball Turret als de onveiligste posities in het vliegtuig. De beperkte ruimte in de bol  aan de onderzijde van het vliegtuig vroeg om een lenige en wellicht kleinere persoon zonder last van claustrofobie, voorzien van de nodige moed om zonder parachute in de buurt in afzondering te opgesloten te zitten voor langere tijd. Een parachute was te groot om in de kleine bolt e dragen, daarom zat hij met veiligheidriemen vast aan de romp van het vliegtuig. Zijn parachute lag in het vliegtuig.

De bol en zijn machinegeweren konden 360 graden ronddraaien, waardoor de schuitter een buitengewoon zicht had op aanvallers van onderen. Ironisch genoeg bleek achteraf deze onveilige geachte positie de meest veilige van alle posities binnen een B-17 te zijn. De schutter zat of lag in een foetushouding met zijn rug tegen een gepanserde deur en had daardoor het kleinste raakoppervlak voor vijandelijke kogels van alle crewleden.

Tijdens het opstijgen en landen werd de Ball Turret met de geweren naar achter gericht geplaatst. Eenmaal in de lucht warden de lopen van de geweren naar beneden gericht zodat de deuropening binnen in het vliegtuig naast de waist gunners positie geopend kon worden. De Ball Turret kroop in de bol, bevestigde de veiligheidsriemen, zette alles aan en op scherp en kon de geweren bedienen van in de bol. De waist gunner sloot de deur van de bol en de rest kon de Ball Turret zelf bedienen. Uitstappen ging op dezelfde wijze met hulp van andere gunners.

De Ball Turret zit met gebogen benen, voeten in beugels aan weerszijden van een 13 inch diameter gewapend glazen paneel. Zijn gezicht zit ongeveer 30 inches van het glazen paneel; hij heeft zicht op een scherm. De pedaal onder zijn linker voet stuurt het rode teken op de display en als het doelwit in het vizier komt is de afstand goed om te vuren. De schutter kijkt eigenlijk tussen zijn knieën door. De bol bezit twee .50 kaliber machine geweren.