[:nl]
A. Voor de oorlog:
- 1. NSDAP en geloof:
De machtsovername door Hitler’s NSDAP leidde al snel tot geweld tegen en druk op iedereen die anders denkend was, zowel binnen het Duitse Rijk als daarbuiten. Iedereen die de indruk gaf ook maar enigszins anders te denken over de plannen en het gedachtengoed van Hitler moest vrezen voor zijn vrijheid.
Ook de kerkgemeenschappen werden beperkt in het verkondigen van hun geloof. Natuurlijk had Hitler het vooral tegen de Joden, die hij als de zondebokken voor de hele crisis aanwees; echter ook de andere geloofsgemeenschappen werden beperkt in hun doen en laten. Zo werden bijvoorbeeld in de Duitse grensstreek diverse kerk-gerelateerde groeperingen opgeheven, bv. in 1936 de “Jünglings- und Jungfrauenkongregation”. Ook werd het houden van een processie verboden, ja zelfs het houden van allerlei kerkelijke feesten. Vanaf 1937 werd het geven van godsdienstonderwijs op scholen verboden en werden de kruizen uit de schoolgebouwen verwijderd. Het klassikale gebed aan het begin en het einde van de dag werd vervolgens ook verboden. Blijkbaar was Hitler bang voor de invloed die de geestelijken zouden kunnen hebben op hun parochianen. De geestelijken moesten extra voorzichtig zijn met hun uitspraken.
- 2. 1939-1940 grensstreek:
Vele jonge mannen uit de grensstreek werden eind jaren 30 opgeroepen voor militaire dienst en streden mee in de 2e Wereld Oorlog. Velen raakten gewond of lieten hun leven in de strijd voor uitbreiding van Hitler’s Duitse Rijk.
In januari 1940 werd de grensstreek overspoeld met massale inkwartiering van Duitse soldaten die op 10 mei 1940 Nederland en België binnenvielen en overrompelden. Bovendien groeide bij de bevolking de angst voor luchtaanvallen en bombardementen.
B. Tijdens de oorlog:
- 3. Na D-Day:
Na de grootste amfibische landing uit de wereldgeschiedenis, uitgevoerd door de Geallieerden op 6 juni 1944 in Normandië, begon een nieuwe fase in de oorlog; de onoverwinnelijkheid van het machtige Duitse leger werd danig aangetast. Grote tegenslagen moest men ondervinden. Het hele militaire apparaat leed grote verliezen en werd tot het uiterste gedreven. Verkeerde beslissingen, uitputting van het leger en alle ondersteunende hulptroepen, voortdurende bombardementen, de groeiende onrust en ontevredenheid van de Duitse bevolking over de luchtaanvallen en de interne onderdrukking en agressie door Hitler’s regering zorgden er voor dat de Geallieerde troepen betrekkelijk snel konden oprukken naar de Duitse grens.
In september 1944 werden enkele dorpen in de Duitse grensstreek veroverd door de Geallieerden, o.a. Gangelt, Stahe, Süsterseel, Tüddern, Birgden en Hastenrath. De Geallieerde frontlinie bleef vervolgens echter liggen op de lijn Millen-Tüddern-Hastenrath-Gangelt-Birgden-Geilenkirchen; de reden was onder andere de te trage aanvoer van materialen, munitie en verse krachten vanuit de Franse havens.
De Duitse frontlinie lag op de lijn Havert-Höngen-Kievelberg-Schümm-Schierwaldenrath-Waldenrath; hierdoor lag het gebied van Breberen/Büsscherheide precies tussen de linies in. Tot de bevrijding op 17 januari 1945 vonden in dit gebied vele zware gevechten plaats.
Op 3 oktober 1944 werd Breberen door de Amerikanen veroverd, maar tegen de avond op dezelfde dag namen de Duitsers het gebied weer in.
Op 11 oktober 1944 rond 17.00 uur werd de kerktoren van Breberen door Duitse soldaten opgeblazen, omdat de toren doelwit was van de Amerikanen. (zie verder punt 7. “vernietiging van de kerktoren in Breberen”).
Het gebied rond Breberen was het toneel van zware beschietingen en gevechten en kwam dan ook behoorlijk gehavend uit de strijd. Vooral Breberen werd flink verwoest, ongeveer 80%.
Op 16 november 1944 was er een groot bombardement op het gebied waarbij vooral Waldfeucht en Heinsberg flink verwoest werden.
Er kwam uiteindelijk pas echt beweging in het front als de Engelse troepen op 17 januari 1945 de dorpen rondom Breberen veroveren, met Waldfeucht op de volgende dag. Uiteindelijk schoof de frontlinie echt flink op nadat op 2 februari de rivier Ruhr werd overgestoken.
- 4. Troepen gelegerd in grensstreek voor september 1944:
De Duitse roepen die in de Duits-Nederlandse grensstreek gelegerd waren bestonden veelal uit oudere soldaten, jonge tieners en soldaten die herstellende waren van opgelopen verwondingen aan het Oostfront. De sterkte van deze troepen was tot dat moment niet al te hoog. De in allerijl terugtrekkende troepen uit Frankrijk, België en Nederlands Limburg trokken in eerste instantie door naar de grote steden dicht bij de Duits-Nederlandse grens. De Geallieerde troepen maakten zo’n snelle opmars dat de bevoorrading van de fronttroepen steeds moeilijker werd. Men bevoorraadde nog steeds hoofdzakelijk vanuit de Franse havens; daardoor was er een hele lange weg af te leggen naar de frontlinies die bij de Duitse grens waren. Het was bittere noodzaak om een HALT te roepen aan de opmars. Daardoor bleven de Geallieerde fronttroepen afwachten voor de Duitse grens. Slechts plaagstoten, artilleriebeschietingen of verkenningen werden aanvankelijk net over de grens uitgevoerd. De Duitse generaals grepen deze situatie met beide handen aan om een sterke verdedigingslinie op te zetten aan de grens met Frankrijk, België en Nederlands Limburg. Volgens Duitsers uit de grensstreek rondom Breberen hadden de Geallieerden meteen een flink stuk Duitsland landinwaarts kunnen oprukken als ze de aanval hadden doorgezet halverwege september 1944. De aanwezige Duitse troepen hadden dit volgens hen niet kunnen tegenhouden.
De terugtrekkende troepen werden door de Duitse Militaire Politie met alle macht tegengehouden om van alle versplinterde troepen een nieuwe troepenmacht te maken. Hitler had namelijk uitdrukkelijk als bevel gegeven: “Jedes Deutsche Dorf muss eine Festung werden”. De vluchtende Duitse troepen probeerden door sluipwegen te gebruiken de MP te ontwijken.
Door de uiteindelijke versterking van de troepen duurde het nog enkele maanden voordat er een doorbraak geforceerd kon worden. Engelse troepen veroverden uiteindelijk Breberen op 17 januari 1945.
- 5. Evacuatie 1944:
Op 13 september werd het bevel gegeven de bevolking van de grensstreek Duitsland-Nederlands Limburg( tegen hun wil) te evacueren. De Geallieerde troepen naderden in ras tempo en stoomden vanuit Frankrijk via België richting de Nederlandse grens. Het werd duidelijk dat Hitler de grensstreek als een nieuw front wilde gebruiken. Kost wat kost moest het eigen grondgebied verdedigd worden, tot de laatste man.
Aanvankelijk wilde de bevolking niet weg, maar de aanhoudende Amerikaanse artilleriebeschietingen op Breberen en omgeving werden te hevig en gingen dag en nacht door.
Voor elke 6 granaten die de kleine Duitse artilleriegroep afvuurde op de Amerikaanse linies kwamen er minimaal 90 Amerikaanse granaten terug; de Amerikaanse overmacht was overweldigend.
Uiteindelijk werd op 28 en 29 september 1944 de bevolking definitief gedwongen huis en haard te verlaten en dieper landinwaarts te trekken. Met alles wat rijden kan verplaatste men zich richting de grote steden dieper in Duitsland (in alle windrichtingen landinwaarts, maar veelal richting Hannover, Braunschweig en later meer naar het oosten richting Thüringen en Sachsen). Vele inwoners van Büsscherheide en Schwümm vluchtten richting het bevrijdde Gangelt; hierbij lukte het niet altijd veilig het bevrijdde gebied te bereiken. Op hun vlucht vielen ook doden door artillerievuur en bombardementen. Vluchtelingen werden indien mogelijk ook door de Duitse troepen opgepakt en naar de beruchte Duitse Concentratiekampen gestuurd; hier kwam ook menige familie uit de grensstreek om het leven.
Tegelijkertijd vluchtten de Duitse troepen massaal uit Frankrijk, België en Nederlands Limburg. De Geallieerde piloten van met name jachtvliegers zetten de achtervolging vanuit de lucht in op de terugtrekkende troepen. Deze troepen gebruikten elk vervoersmiddel dat voorhanden was, zoals eigen transportvoertuigen, vrachtauto’s, auto’s bussen, paard en wagen, fietsen, enzovoorts. Vanuit de lucht was natuurlijk niet altijd te herkennen of het een troepentransport betrof of burgers. Zo gebeurde het op 3 september 1944 dat in de buurt van Breberen (Schwierwaldenrath) een trein vol met evacuees door een JABO-squadron beschoten werd in de veronderstelling dat er terugtrekkende Duitse soldaten in zaten. Helaas vielen er 28 doden en vele zwaargewonden te betreuren bij deze beschieting.
- 6. Incident met boerenkar:
Najaar 1944, vlak voor de evacuatie, vond er een incident plaats in Breberen welke gebaseerd was op een verkeerde inschatting van de situatie; een vergissing die wellicht vaker heeft plaatsgevonden waar dan ook tijdens oorlogssituaties.
De mannenpopulatie in Breberen en omgeving was behoorlijk uitgedund. De meeste mannen waren actief in het Duitse leger, ja zelfs vele tieners werden in deze periode massaal opgeroepen voor actieve dienst.
Gevolg was dat vooral de vrouwen en de oudere mannen, aangevuld met kinderen het werk op het land in dit agrarisch gebied moesten uitvoeren. De tijd was rijp om te oogsten en dat moest snel gebeuren want de vooruitzichten met in een snel tempo oprukkende Geallieerde troepen waren niet gunstig voor Duitsland. Vanuit Engeland kwamen in de Grensstreek tussen Limburg en Duitsland voortdurend Geallieerde vliegtuigen over op weg naar missies in Duitsland. Zo gebeurde het dat op een dag een Geallieerde jachtvlieger overvloog op de terugweg naar zijn vliegbasis in Engeland. Vrouwen en kinderen waren aan het werk op een akker aan de rand van Breberen; de aardappels moesten gerooid worden. Ze raapten de aardappels op en verzamelden ze in manden; deze manden werden leeggemaakt op een boerenkar, welke door paarden getrokken moest worden. Zo’n kar heeft lange ”hef bomen” waartussen het paard of paarden staan zodra ze de kar kunnen trekken. Om de kinderen en de vrouwen het makkelijker te maken bij het leegmaken van de manden op de kar was het paard afgekoppeld en de kar schuingeplaatst met de hefbomen in de lucht. Van grote hoogte heeft de jachtvlieger waarschijnlijk gedacht een luchtafweergeschut te zien. Hij keerde om en schoot menig salvo af op de kar; wonder boven wonder raakte er niemand gewond en liep dit voor de onschuldige burgers goed af.
- 7. Vernietiging van de kerktoren in Breberen:
In oktober 1944 lag Breberen al enkele weken in de frontlinie. De Geallieerde troepen, vooral Amerikaanse, lagen al een tijd voor de deur en probeerden een doorgang te forceren. In Breberen waren 2 hoge torens die de Duitse troepen gebruikten als observatiepost, namelijk de houten observatietoren en de kerktoren. De houten observatietoren lag aan de rand van Breberen tegenover de molen; hier lag ook een gebouw voor de Duitse troepen. De kerktoren was behoorlijk hoog, maar belangrijker de kerk was gebouwd op een heuvel midden in het dorp en stak dus uit boven de bebouwing van het dorp. Een ideale plaats om het vlakke gebied rondom Breberen te kunnen overzien. Op een mooie dag met goed zicht kon je vele kilometers ver over de Duits-Nederlandse grens kijken.
De Duitse commandant besliste dat de oprukkende Amerikanen niet het voordeel van een observatie in handen mochten krijgen en gaf opdracht om alvast de kerktoren op te blazen. Men maakte echter een verkeerde inschatting bij het plaatsen van de 4 springladingen; verkeerde plaats en te veel springlading waardoor behalve de toren ook de kerk grotendeels instortte. Na de oorlog werd de kerk weer opgebouwd en werd er naast de kerk een monument geplaats ter herinnering aan deze daad. Enkele materialen uit de verwoestte kerk werden hier voor gebruikt samen met een plaquette.
- 8. 17 oktober 1944:
Zie aparte pagina
- 9. Einde oorlog: wanhoop nabij:
Een van de heren van de Historie Verein Waldfeucht vertelde me dat hij slechts enkele maanden voor het einde van de oorlog als nog als jonge tiener werd opgeroepen voor militaire dienst; hij kreeg een uniform en werd voor de leeuwen gegooid door meteen plaats te nemen in de strijd tegen de oprukkende Geallieerde troepen. Hij is er nu nog steeds ontzettend boos over dat men hem dat nog heeft aangedaan. “Wahnsin! Absoluter Wahnsinn! Der Krieg war schon längst verloren. Warum? Warum?” Hij vertelde dat hij werd ingezet in de verdediging van grotere steden in het noorden van Duitsland; al snel werd hij gevangen genomen door Geallieerde troepen. “Gott sei Dank!”, zei hij letterlijk. Hieruit blijkt maar weer dat niet iedere Duitser blind achter Hitler aanliep of als een bezetene warm liep voor Militaire dienst. Velen werden verplicht en hadden geen keuze: deelnemen of als landverrader opgepakt worden. Natuurlijk was er de super fanatieke Hitlerjugend, die tot het uiterste ging in hun adoratie van Hitler, maar ook veel jonge kinderen werden gedwongen om in dienst te treden. De Hitlerjugend leverde de Geallieerden vele hoofdbrekens en problemen op. Aanvankelijk had men een soort van medelijden met deze jonge kinderen en stuurde men ze huiswaarts, nadat ze gevangen genomen waren. Zo ook in de aanval op de belangrijke zeehaven Cherbourg, in Normandië. Echter de jonge strijders slopen weer terug naar het front, pakten een geweer en zetten de strijd opnieuw voort.
Dit fanatisme was dus niet altijd het geval met jonge soldaten.
- 10. Bevrijding door Engelsen:
17 januari 1945……..
- 11. Broer en zus Meuffels:
Na de gedwongen evacuatie bleven nog 2 personen achter in de omgeving van Breberen (in Nachbarheid). Broer Wilhelm en zus Josefa Meuffels verstopten zich in de kelders van hun boerderij samen met enkele dieren. Zij wilden hun boerderij niet onbeheerd achterlaten en bleven in het gebied dat al snel frontgebied zou worden. Ze werden uiteindelijk uit hun benarde situatie bevrijd door Engelse troepen op 17 januari 1945. Enkele maanden hebben ze zich moeten verschuilen en in leven houden tijdens levensgevaarlijke situaties.
- 12. Breberen kapotgeschoten huizen:
..
- 13. Evacuees na de bevrijding:
Na de bevrijding van het grensgebied door Geallieerde troepen (Engelsen in Breberen) kodnen de geëvacueerde inwoners opgelucht ademhalen, maar konden nog niet terug naar hun huizen; het was er nog niet veilig vanwege mogelijke tegenaanvallen, maar ook vanwege achtergebleven munitie, mijnen, enzovoorts. De inwoners van Breberen werden wel teruggebracht, maar verbleven tijdelijk elders in veiliger oorden. Op weg daar naartoe kwamen ze langs hun deels of grotendeels verwoestte eigendommen. Dat moet een enorme schok geweest zijn voor deze mensen. Nadat de grensstreek als veilig verklaard werd konden de eerste inwoners van Breberen in maart 1945 eindelijk terug naar hun huis; de rest zou voor Pasen thuiskomen en vanaf dat moment kon de wederopbouw beginnen.
Foto’s januari 1945 direct na de bevrijding door het Engelse leger.
vernielde kapel boerderij in Breberen
Vernielde boerderijen in Breberen Vernielde huizen in Breberen
Boerderij in Breberen Vernielde kerk Breberen
Vernielde Amerikaanse voertuigen
Broer en zus Meuffels in Breberen Engelse troepen in Breberen
[:us]
A. Before the War:
- 1. NSDAP and religion:
The takeover of the power by Hitler’s NSDAP soon led to violence and
pressure on everyone who had a different opinion, both within the German
Empire/Reich and beyond. Anyone who even remotely gave the impression to think
differently about the plans and ideas of Hitler had to fear for his freedom or
life.
Also the church organizations were limited in proclaiming their
religion. Of course we know Hitler projected his hate on the Jews, which he was pointing as the reason for the whole crisis; however also other religion communities were limited in their doings. For example several church related organizations in
the German border region were disbanded, for instance in 1936 the “Jünglings-
und Jungfrauenkongregation” (the Young men and Young Women Congregation). It
was also prohibited to organize a procession, even holding several church
festivals. From 1937 religious education in schools was prohibited and the
religious crosses were removed out of the classrooms. The classroom prayer at
the beginning and the end of the day was subsequently banned. Apparently Hitler
was afraid of the influence the priests might have on their parishioners. The
priests had to be extremely careful with their statements.
- 2. 1939-1940 border region:
Many young men out of the border region had to serve the German Army end
of the 30th and had to fight in World War 2. Many were injured or died in the
battle for expansion of Hitler’s Third Reich.
January 1940 the border region was overwhelmed with massive billeting of
German soldiers, who invaded and overran The Netherlands and Belgium on May 10, 1940. Moreover the population grew in the fear of air raids and bombings.
B. During the War:
- 3. After D-Day:
After the largest amphibious landing in World History, done by the
Allied Forces on June 6, 1944 in Normandy,
started a new phase in the War; the invincibility of the mighty German Army was
severely affected. They had to suffer major setbacks . The whole military
organization suffered great losses and was forced to the extreme. Wrong decisions,
depletion of the Army and all supporting troops, constant bombing, the growing
unrest and discontent of the German population on the air strikes and internal
oppression and aggression by Hitler’s government ensured that the Allied troops
could advance relatively quick to the German border.
In September 1944 the Allied conquered several villages in the German
border, for instance Gangelt, Stahe, Süsterseel, Tüddern, Birgden and
Hastenrath. However the Allied front line then remained on the line
Millen-Tüddern-Hastenrath-Gangelt-Birgden-Geilenkirchen; the reason was inter
alia the slow supply of materials, ammunition and replacements for the troops
from the French harbours.
The German front line was situated on the line Havert-Höngen-Kievelberg-Schümm-Schierwaldenrath-Waldenrath;
therefore Breberen/Busscherheide was
situated exactly between of the lines. Until
the liberation on January 17, 1945 many heavy fighting took place in
this area.
October 3, 1944 Breberen was conquered by the American troops, but by
evening the same day the Germans took the area again.
October 11, 1944 around 17.00 hour the church towerof Breberen
was blown up by the Germans, because the tower was a target of the Americans
(see also point 7 “Destroying of the church tower at Breberen”).
The area around Breberen was the scene of heavy fighting and shelling
and was quite shattered therefore from the fighting’s. Especially Breberen was
severely destroyed, about 80 %.
November 16, 1944 the area there was a big bombardment on the area with
particular a lot of damage and
destruction in Waldfeucht and Heinsberg.
The front was moving forward at the moment the English troops conquered
the villages in the vicinity of Breberen on 17 January 1945 and Waldfeucht the
next day. Finally the front line moved
forward real quick after the front troops crossed the river Ruhr
on February 2.
- 4. Troops stationed in the border region before September 1944:
The German troops, stationed in the Dutch-German border in 1944, consisted
mostly of older soldiers, young teenagers and soldiers recovering from wounds suffered
on the Eastern Front. The strength of these troops wasn’t so high at that time. The hastily retreated German troops from France, Belgium and the Dutch province Limburg initially attracted to the bigger cities near the German-Dutch border. The Allied troops
made such a tremendous advance supplying of the front troops became
increasingly difficult. The supply was still done mainly from the French ports,
so there was a long way to go to the front Lines who were near the German
border. It was a necessity for a halt to the advance. This meant the Allied
front troops wait for the German border. Only pest impacts, artillery or explorations
were initially carried out just over the border. The German Generals handles
this situation with both hands to set up a strong defence on the border with France, Belgium and The Netherlands.
According Germans from the vicinity of Breberen at that time, the mid of September 1944 the Allies had the opportunity to advance a tremendous distance if they had continue the attack. The present German troops mid September 1944 were not capable to stop the Allied attack.
The retreating German troops were stopped with all power by the German
Military Police to set up a new strong
force. Hitler had expressly ordered: “Jedes Deutsche Dorf muss eine Festung
werden” (Every German town has to become a fortress). The fleeing German troops were trying to use loopholes to circumvent the MP.
The final reinforcement of the troops took a long time, so it took several
months before there could be a breakthrough. British forces eventually
conquered Breberen on 17 January 1945.
- 5. Evacuation 1944:
On September 13, 1944 the order was given to evacuate the population of the German-Dutch border region (against their will). The Allied Forces were approaching rapidly and were advancing from France through Belgium to the Dutch border. It became clear Hitler wanted to use the border region as a new front. Their territory had to be defended to the last man.
Initially the population wouldn’t leave their house, but the American artillery on nthe Breberen area were too heavy and went on day and night.
For every 6 grenades fired on American lines by the small German artillery, the Americans fired back at least 90 grenades. The US force majeure was overwhelming.
Finally on September 28 and 29, 1944 the population was forced to leave their homes and move deeper inland. With everything what could drive they moved towards the bigger cities in Germany (in all directions inland, but mostly towards Hannover, Braunschweig and later more east towards Thüringen and Sachsen).
Many residents of Büsscherheide and Schwümm fled towards the freed Gangelt; not always they could reach the liberated area safe and secure. On their get-away people got killed by artillery or bombings.
If possible refugees were captured by German troops and sent to the notorious
German Concentration Camps; several families out of the border region were
killed in those camps.
At the same time a lot of German troops fled from France, Belgium and the Dutch province Limburg. The Allied pilots, especially fighter pilots, gave chase from the air on the retreating troops.
These troops used every vehicle that they could find, like their own trucks,
private trucks, busses, horses, horse and carriage, bikes, etcetera.
From the air/above it wasn’t easy to recognize wether it was a troop transport or civilians.
So it happened on September 3, 1944 in the vicinity of Breberen (Schwierwaldenrath) a train ful with evacuees was shot by a JABO-squadron in the assumption it was used by retreating German troops.
Unfortunately the result was 28 deaths and many wounded in this heavy
bombardment.
- 6. Incident with a farm wagon:
Autumn 1944, just before the evacuation, an incident was reported in
Breberen based on a misunderstanding/ misjudgement of the situation; it’s a
fact a mistake like this was made more often in wartime.
The population of men in the vicinity of Breberen was considerably
thinned. Most men were active the German Army, yes
even many teenagers were drafted for duty during that time period.
Consequences of these fact were mainly the women and older men, supplemented with children had to do the work on the farmland in this agricultural area. It was the season
to harvest and this had to be completed in a short time because the prospects with rapidly advancing Allied troops, were not favorable for Germany. In the border between Limburg and Germany Allied planes flew constantly from England to missions somewhere in Germany. So it happened one day an Allied fighter pilot flew over Breberen on his way home to his air base in England. Women and children were working on the land in the vicinity of Breberen; they had to harvest the potatoes. They
picked the potatoes and collected them in baskets; these baskets were emptied
on the farm wagon, which had to be pulled by horses. Such a farm wagon had long
‘trees’ in front at the position of the hors(es). To make the work easier for
the women and children the horse was disconnected and the farm wagon was placed
obliquely upwards with the ‘trees’ high in the air. From great height the pilot must
have thought he saw an ack-ack gun, flak canon. He turned around and shot many
burst on the farm wagon. It was a miracle nobody was hit or wounded and this
incident had a ‘happy’ ending for these innocent civilians.
- 7. Destroying of the church tower at Breberen:
October 11944 Breberen and vicinity was already frontline for several
weeks. The Allied troops, most American, laid before the border for a while and
tried to force a breakthrough. Two high towers in Breberen were used as observation posts by the Germans, namely the wooden observation tower near the windmill and the church tower. The wooden tower was situated at the edge of Breberen across the old windmill; here stood also a building for the German soldiers. The Church tower was high, but more important was the fact the church was built on a hill in the middle of the village, and therefore protruded above the buildings of the village.
An ideal place to observe the flat landscape around Breberen. On a clear
day with good view you could overview many miles across the Dutch-German borderline.
The German commander decided the Americans may not get the advantage of
the observation towers and ordered to blow up the church tower . However the
Germans made a wrong estimate in placing the 4 explosives; wrong position and to many explosives so not only the church tower collapsed but also the majority of the church. After the end of the War the civilians made a monument next to the rebuild church; a monument to remember this act. Several materials of the destroyed church were used to create the monument and the plaque.
- 8. October17, 1944:
See page “October 17,1944”
- 9. End of the War: desperate:
One of the gentlemen of the ‘Historie Verein Waldfeucht’(Historical
Society Waldfeucht, Germany) told me just a few months before the end of the
war he was drafted as very young teenager for the German Army; he got a uniform and was thrown in the deep by sending him straight to the frontline in Northern Germany to fight against the advancing Allied troops. He still is furious about this absurd order of Hitler and the things they did to him. “Wahnsin! Absoluter Wahnsinn! Der Krieg war schon längst verloren. Warum? Warum?” (“Absurd! Totally absurd! The War was already lost for the Germans. Why? Why?”). He told me he was placed in the North of Germany to defend the bigger cities there; after a short time he became prisoner of
War. “Gott sei Dank!” (”Thank God!”) , he said. This shows again
not all Germans ran blindly into Hitler or ran like a madman into Militairy service. The majority of the German citizens had no choice: participate or be arrested as a traitor. Of course there also was the fanatic Hitlerjugend, who was extreme in the adoration of Hitler, but a lot of the very young children were forced to participate in the War. The Hitlerjugend gave the Allied a lot of concerns and troubles. At first the Allied felt sorry for those little children and did sent them home tot heir families after they were
captured. This happened also during the attack of the important sea harbour Cherbourg in the Normandy.
However these young soldiers turned back to the frontline, took a new rifle and
continued the battle against the Allied. This fanatism wasn’t common for
all young childsoldiers.
- 10.Liberation by the British Army:
January 17, 1945……..
- 11. Brother and sister Meuffels:
After the forced evacuation only 2 people stayed behind in the vicinity
of Breberen (in “Nachbarheid”). Brother Wilhelm and sister Josefa Meuffels
hided themselves in the basements of their farm together with some of the
cattle. They didn’t want to leave their farm and cattle behind unattended, so
they stayed in the region that became front within a short time. Finally they
were liberated out of their difficult situation by the British Army on January
17, 1945. For several months they hided themselves and kept alive under very
dangerous circumstances.
- 12.Breberen destroyed and damaged houses:
..
- 13. Evacuees after the liberation:
After the liberation of the borderline by the Allied Troops (the British
for Breberen) the evacuated civilians could be released, but were not able yet
to return to their home; it wasn’t safe yet because of the possibility of
counterattacks by the German Army, but also because of the remaining
ammunition, mines, etcetera. The citizens of Breberen were brought to safer regions
somewhere else. On their way to that safe places they came across Breberen and
saw their damaged and destroyed houses. This had to be a complete shock for
them. After the borderline was declared safe the first citizens of Breberen
could return to their home; the rest returned home after Easter 1945 and from
that date the reconstruction could start.
Photo’s January 1945 right after the liberation by the British Army.
Destroyed chappel Destroyed farm in Breberen
Destroyed farms in Breberen Destroyed houses in Breberen
Farm in Breberen Destroyed church Breberen
Destroyed American vehicles
Brother en sister Meuffels in Breberen British troops in Breberen