September 1944 – journal

“I left Lincoln September 2, after being there a week. I went to Omaha while I was there. That’s the town. We left at 3:00 AM in the morning and arrived at Manchester, N.H. (New Hampshire) around 10.00, September 2.Our stay there was O.K. I went to a dance there. We left N.H. at 8:00 AM Sunday morning, September 3. We were flying north. The fortress went over Portland, Maine at 7:55 AM. At 9:24 AM, September 3 1944 I left the U.S.A. and was in Canada. At 11.25 I left Canada and hit Labrador. We landed at Goose Bay, Labrador. It was 1:30 PM State time. We left Goose Bay at 8:00 in the morning of September 4. We were up there for a good eight hours. At 3:30 PM of September 4 we landed at Iceland, this was Iceland time. On our way to Iceland we passed Greenland for a checkpoint. On Monday September 5, 1944 we left Iceland. All I did there was sleep all the time. We took off there around 11:30 AM, September 5.”

“We arrived on the Island of England. Our landing was a ‘lu-lu’. We were in fog for most of two hours. We were just flying and hoping. The gas was low and we didn’t know where we were at. At last we saw a hole and came out of it. It was Preswitch (Prestwick), Scotland where we landed. We went right to bed that night of September 6. We slept until noon of the next day and shipped out that night. It was September 7th. That night we went to a dance at the Aero Club. The crew had a swell time that night. That night we shipped out and at 10:00 of September 8th we arrived at Stone, England. This is better known as Southern, England. We have our orders now so I guess we ship out tomorrow. We have been here September 8, 9 and 10.”

“We left Stone, England on September 11 at eight in the morning. We had a three hour lay over at Ely, England. We stopped off in town to have a bite to eat. We had tea and cakes. What a meal. About six in the evening we arrived at our station. It is Attlesborough, England, the south eastern part of the country. We are in the 730th Bomb Squadron, 452nd Bombardment Group Heavy. So far we’ve done nothing here. They have B-17 and 24’s, P-51 and P-47’s. I slept in my flying suit last night. It gets mighty cold around these parts. In all England is it bad.”

“We just cleared the field here. We got our orders that we will ship out of the 730th Bomb Squadron. I got my first mail today. We’ve been here three days. We are to leave here tomorrow morning.”

“We left the 730th Bomb Squadron for the 390th BG. On our way we stopped at Dis, England. We don’t like it here, but we’ll get used to it.  The town is Ipswich – like Sioux City, Iowa.”

“We start school tomorrow. I don’t know what’s up yet, but this camp is starting to look OK. We have a nice bunch of guys here. We just pushed our clocks back an hour.”

“It’s 11 days now that I’ve been in the E.T.O. (European Theater of Operations). So far all’s fair and well. On the morning of September 16 around 5:30 AM our radio man, Sewell said he heard buzz bombs (V1 or V2) go over. It was said to be true early the same morning. Today, in fact this afternoon the sky was filled with C-47. Some were pulling gliders. As far as we know they landed in Holland (“Operation Market Garden”). I never before seen so many planes in the sky at one time. They just kept coming and coming. And when they left the others were coming back. It was something really to remember. A small D-Day is what it was. 1000 planes and gliders.”

“9:00 PM  –  Tonight was the first time I really felt like I was in a theater of operation. An air raid siren sounded off over the P.A. system that a buzz bomb was heading our way. I just stood there and watched for it, but no luck. About ten minutes later came the “All Clear”. I don’t know where it hit, but we’ll find out later.”

“12:30 Noon  –  They landed in Holland as was said yesterday. Today the second wave came over. The sky again was filled with planes. C-47’s and Gliders. In the last 15 minutes about 300 passed over and they still keep coming. This is making it get near the end. The Germans are said they can’t last long.”

“At about five this morning Sewell again said he heard an air raid warning. Gaik said he did too. Just went to school and played football tonight. We got a dog out of the mess hall. We are going to keep it. We’ll call it ‘Tapa’ – short for Tapakaganite, the name of our ship.”

“This morning about three o’clock, Hoff (Hoffstetter) said he heard buzz bombs. This was written up in ‘the Stars and Stripes’. This evening we went to the show and saw ‘Step Lively’ for the third time. About 9:00 tonight the sh– could be smelled. Three buzz bombs came over the field at about 500 ft., right over the theater. Hoff saw them outside. The first of the crew to see one. The way they’ve been coming over the Germans are starting another attack with them. They are doing a lot of damage again. You can’t tell where they’ll land. It’s a blitz with Buzz Bombs.”

“This morning at 3:00 AM buzz bombs again came over the field. This time everyone heard them. One landed so close to here it shook some  the huts and the blast was heard all over here and there. We finished school today.”

“We went up on a practice mission today. It was only for about four hours. We flew over the Channel. At nine tonight two buzz bombs came over again. They had spot lights on them and tried to knock them down with ack ack and fighters.”

“Sunday  –  This morning a couple more came over. Ack Ack hit one of them and one came so close it shook the hell out of our door. We were awake for some time. It wasn’t till eleven that we got up. Today it’s raining like a bitch out. It’s pretty cold in our hut. We’re having a hell of a time starting a fire and keeping it going.”

“Last night a couple more buzz bombs came over and about five another one came over. It was so low you could hear the puttputt in. It was really low. This morning we went up for another practice mission, it was low alt (altitude). We were up for about two hours. Larry (Degnan) was taken off our crew. Eckerle was made engineer. I’m all for Eck (Eckerle) for making good and so is the rest of the crew.”

“We went up on another practice mission. Didn’t do anything besides. The buzz bombs came over as usual. They are about 9:30 PM and 5:00 AM; we just about have them timed. Yesterday crew 45 finished up. Baby, Smoky and Chick.”

“We went up on another practice mission. It was at 20.000 ft. and temp. was 25 degrees below zero. That heated suit is a wonder. No buzz bombs – yet.”

“We got up at 4:30 hour and off we went for chow. First I got Holy Communion. I’m always in the state of grace before a mission. We went to Bielefeld, Germany. There were, we were told 80 ack ack guns and 700 fighters. We saw the flak but run into no fighters. I was scared sh—less. And I’m not kidding. Once I called out a fighter making a pass at us – a FW 190; after it was rather close it turned out to be a P-51. I had Sewell on edge with a ready fire in him. Now the only one more big one to sweat out – the last mission. The temperature was 24 below at 22.000 foot.”

“Ik vertrok uit Lincoln op 2 september 1944, nadat ik er een week geweest was. Ik bezocht Omaha tijdens mijn verblijf. Omaha is de stad. We vertrokken om 3:00 in de ochtend en arriveerden in Manchester, N.H (New Hampshire) rond 10.00 uur op 2 september. Ons verblijf daar was O.K. Ik ging er ook nog dansen. We verlieten N.H. om 8:00 uur op zondagmorgen 3 september. We vlogen richting het noorden. Het ‘Fortress’ vloog over Portland, Maine om 7:55 uur. Om 9:24 uur op 3 september 1944 verliet ik Amerika en was in Canada. Om 11:25 uur verliet ik Canada en kwam in Labrador. Het was 13:30 uur Amerikaanse tijd. We verlieten Goose Bay om 8:00 uur in de ochtend op 4 september. We verbleven daar ongeveer 8 uur. Om 15:30 uur op 4 september landden we op IJsland, dit was lokale tijd. Tijdens onze reis naar IJsland passeerden we Groenland voor een “Checkpoint”. Op maandag 5 september verlieten we IJsland. Ik heb daar alleen maar geslapen. We stegen weer op aldaar om 11:30 uur op 5 september.” 

We arriveerden op het eiland Engeland/Groot Brittannië. Onze landing was een “lu-lu”, niet geweldig. We zaten in dichte mist gedurende het merendeel van de 2 uur durende vlucht. We vlogen maar en hoopten er het beste van. De brandstof werd schaars en we wisten niet waar we waren op dat moment. Eindelijk zagen we een gat in de mist en bewolking en kwamen er uit. Het was Preswitch (=Prestwick), Schotland waar we landden. We gingen diezelfde avond van 6 september gelijk naar bed. We sliepen tot de middag van de volgende dag en zouden diezelfde nacht weer vertrekken. Het was 7 september. We gingen voor een dans naar de Aero Club. De crew had een geweldige tijd die avond. We vertrokken die nacht en om 10:00 uur op 8 september arriveerden we in Stone, Engeland. Dit is beter bekend als Southern, Engeland. We kregen nu onze orders dus ik denk dat we morgen vertrekken. We verbleven hier 8 tot en met 10 september 1944.” 

“We verlieten Stone, Engeland op 11 september om acht in de morgen. We hadden een 3 uur durende tussenstop in Ely, Engeland. We stopten in de stad om iets te eten. We hadden thee met cake. Wat een maal. Rond 6 in de avond arriveerden we op onze bestemming. Het is Attlesborough, Engeland, het zuidoostelijk deel van het land. We zitten in het 730^th Bomb Squadron, 452^nd Bombardment Group Heavy. Tot nu toe hebben we hier nog niks hoeven doen. Ze hebben B-17 en 24-ers, P-51 en P-47-ers. Ik heb in mijn ‘flying suit’ geslapen afgelopen nacht. Het wordt behoorlijk koud in deze contreien. In heel Engeland is het slecht.”

“We hebben net duidelijkheid gekregen. We kregen onze orders dat we uit de 730^th Bomb Squadron gehaald zullen worden. Ik heb mijn eerste post vandaag ontvangen. We zijn hier uiteindelijk 3 dagen gebleven. We zullen morgen vertrekken.”

“We verruilden het 730^th Bomb Squadron voor de 390^th BG (390^th Bombardment Group). Onderweg stopten we in Dis, Engeland. We vinden het niet prettig hier, maar we zullen er wel aan wennen. De stad heet Ipswich – zoals Sioux City, Iowa.”

“We zullen morgen starten met de opleiding/scholing. Ik weet niet waardoor het komt, maar dit kamp schijnt toch O.K. te zijn. Er zitten een flink aantal goeie gasten hier. We hebben net onze klokken een uur teruggezet.”

Ik ben nu al 11 dagen in de E.T.O. (European Theater of Operations). Tot nu toe is alles ‘koek en ei’. Op de ochtend van 16 september rond 5:30 uur vertelde onze radioman Sewell dat hij ‘buzz bombs’ (V1 of V2) hoorde overvliegen. Dit werd dezelfde ochtend nog bevestigd. Vandaag, in feite deze middag, was de lucht gevuld met C-47-ers. Sommige trokken zweefvliegtuigen voort. Zover wij weten zijn ze in Nederland geland (“Operation Market Garden”). Ik heb nog nooit eerder zoveel vliegtuigen in een keer in de lucht gezien. Ze bleven maar komen en komen. En op het moment dat ze uit zicht waren kwamen er alweer toestellen terug van hun missie. Dit was zeker een moment om je te blijven herinneren. Het leek wel een kleinere versie van D-Day. 1.000 vliegtuigen en zweefvliegtuigen.”  

“21.00 uur – Vanavond had ik voor het eerst het gevoel dat ik in een ‘theater of operation’ zat. Een luchtalarmsirene klonk over de PA-installatie en gaf aan dat er een ‘buzz bomb’ onze richting opkwam. Ik stond daar en keek of ik hem kon zien. Maar geen geluk. Ongeveer tien minuten later kwam het signaal “All Clear”. Ik weet niet waar de bom neerkwam, maar dat horen we later wel.”

“12.30 middag – ze waren inderdaad in Nederland geland zoals gisteren werd aangegeven. Vandaag kwam de tweede golf over. De lucht was weer gevuld met vliegtuigen. C-47-ers en zweefvliegtuigen. In de laatste 15 minuten vlogen er wel 300 over en nog steeds blijven ze komen. Dit zou er toe moeten leiden dat het einde in zicht komt. Men zegt dat de Duitsers het toch niet meer lang zullen kunnen volhouden.”     

“Om ongeveer 5 uur deze ochtend zei Sewell weer dat hij een luchtalarm had gehoord. Gaik vertelde hetzelfde. Vandaag alleen naar de scholing geweest en vanavond ‘football’ gespeeld. We kregen een hond uit de Mess Hall. We zullen hem houden. We noemen hem ‘Tapa’ – afkorting van ‘Tapakaganite’, de naam van ons toestel.”

“Deze ochtend om 3.00 uur had Hoff (Hoffsteter) ‘buzz’bombs’ gehoord. Dit was ook opgetekend in “The Stars and Stripes”. Vanavond zijn we naar de show geweest en zagen ‘Step Lively’ voor de derde keer. Rond 21.00 uur vanavond kon je de ‘sh—‘ als het ware ruiken. Drie ‘buzz bombs’ kwamen over ons terrein op ongeveer 500 ft., regelrecht over het theater. Hoff zag ze buiten. De eerste van de crew die daadwerkelijk er eentje gezien heeft. Uit de wijze waarop deze vliegende bommen overkomen kun je opmerken dat de Duitsers een nieuwe aanval inzetten met deze bommen. Ze veroorzaken weer een enorme schade. Je kunt niet voorspellen waar ze zullen landen.  Het is steeds een verrassing met die ‘Buzz Bombs’.”  

Vanmorgen om 3.00 uur kwamen weer ‘buzz bombs’ over het terrein. Deze keer heeft iedereen ze kunnen horen. Een landde zo dichtbij dat de hutten op hun grondvesten schudden en de knal overal in de omgeving te horen was. We hebben de scholing vandaag afgesloten.”

Vandaag stegen we op voor een oefenmissie. Het duurde slechts vier uur. We vlogen boven Het Kanaal. Om negen uur vanavond kwamen weer 2 ‘buzz bombs’ over. Men zette schijnwerpers op ze en probeerde ze neer te halen met de luchtafweer geschutten en jachtvliegtuigen.”

“Zondag – deze morgen kwamen er weer een paar over. Luchtafweer raakte er een en de ander kwam zo dichtbij neer dat de deur van onze hut ontzettend tekeer ging. We waren voor een langere tijd wakker. We stonden pas op tegen elf uur. Vandaag regent het pijpenstelen. Het is ook verschrikkelijk koud in onze hut. Het kost ons veel moeite om een vuurtje te maken en het brandend te houden.”

“Afgelopen nacht kwamen weer een paar ‘buzz bombs’ over en om ongeveer vijf uur nog eens. Ze vlogen zo laag dat je het motorgeluid (‘puttputt’) kon horen. Het was echt heel laag. Vanochtend stegen we weer op voor een oefenmissie, het was op geringe hoogte (alt.). We waren gedurende 2 uur in de lucht. Larry (Degnan)  werd van onze crew afgehaald. Eckerle werd de nieuwe engineer/boordwerktuigkundige. Ik heb een vast geloof in Eck (Eckerle) en dat heeft de rest van de crew ook.” 

“We stegen op voor weer een oefenmissie. Buiten dit heb ik verder niks gedaan. De ‘buzz bombs’ kwamen zoals gewoonlijk weer over. Dat was rond 21.30 uur en gedurende de nacht rond 5.00; we hebben ze kunnen timen. Gisteren maakte crew # 45 hun tour complete. Baby, Smoky en Chick.” 

“We stegen op voor een nieuwe oefenmissie. Het was op 20.000 ft.  met een temperatuur van 25 graden onder nul. Dat verwarmde pak is een wonder. Geen ‘buzz bombs’ – nog niet.”

“We stonden op om 4.30 uur en gingen vervolgens eten. Allereerst kregen we de Heilige Communie. Ik ben altijd in een gevoel of stemming van genade voor aanvang van een missie. We gingen naar Bielefeld, Duitsland. Daar waren, zo werd ons verteld, 80 luchtafweergeschutten en 700 jachtvliegtuigen. We zagen het luchtafweer, maar hebben geen jagers aangetroffen. Ik was bang als “sh—less”. En daar maak ik geen grapje over. Eenmaal meldde ik een jager die ons naderde – een FW 190; nadat hij dichterbij kwam bleek het een P-51 te zijn. Sewell stond kant en klaar om op hem te vuren. Het enige belangrijke ding om naar toe te werken – de laatste missie. De temperatuur was 24 graden onder nul op een hoogte van 22.000 voet.”